Eminönü mahşer günü

Geçen yıl da yılın ilk günü oradaydım. Gazze'nin mazlumları adına isyan etmek, dünyaya bu büyük vicdansızlığı haykırmak için.



Bir gece önce ailemle evimde kutladım yeni yılın gelişini ama geçen yıl olduğu gibi bir yanım hüzün doluydu. Oradaki kuru ekmeğe muhtaç, yağmur birikintilerinden su içen çocukları düşündükçe her lokma ayrı bir yumru olup tıkadı boğazımı. Yılbaşı gecesinde kızıma ne kadar şanslı olduğunu, verdiği nimetler için Allah'a şükretmesi gerektiğini, bu gece üzerine yağmur yağmadan yumuşacık yatağında uyuyacağı için ne kadar dua etse az olduğunu söyleyip durdum.



Ertesi gün sabah ezanıyla kalkıp, kanayan vicdanımın acısını az da olsa hafifletmek, yanan yüreğimi soğutabilmek ve hepsinden önemlisi insan olduğumu hatırlamak, hatırlatmak...