Gel de Allah’ın kudretine inanma...

Yazının gerçek sahibi hakkını helâl etsin. Ben de sosyal medyada rastladım ve "alıntı" olduğundan başka bir bilgi edinemedim. Ama öyle etkilendim ki, sizlerle paylaşmadan edemedim. İşte imanımı tazeleyen o satırlar:
"Ben cami imamıyım. Ne kadar inanacaksınız bilemedim ama sır kalsın da istemedim. Dün namaz bitti. İki kişi, iki ayrı köşede dua ediyor. Biri ağlıyor, sanki diğeri de gülüyor. Ama bizim cemaatten değil belli. Dur dedim, bunda bir iş var. Nasılsa çıkacaklar. Oturdum bekledim. Bir şeyler okuyor gibi yapıp onları izledim. Çok güzel giyimli olan bey sesli 'Amin' dedi, bütün cami sanki inledi. Kalkıp yanıma geldi. 'Hocam' dedi. 'Bu zarfı al. Çocuğum yoğun bakımdaydı, doktorlar 'Birkaç gün ömrü kaldı. Yaşaması zor ama duaya devam edin' demişlerdi. Şükür ki şimdi evde. Annesinin dizlerinde. İki rekât şükür namazı kıldım, adağımı yerine getireyim dedim de. Sen bulursun bir ihtiyaç sahibi, olur değil mi?' 'Tamam kardeşim' dedim. Çıktı gitti. Diğer kardeşimiz belli ki sokakları temizleyen birisi.