İşte bizim demir kubbemiz

Savaştan, kandan, baruttan, yokluktan yıldığım şu günlerde Konya benim için gerçek bir sığınak oldu.
Sabah Yazarları Şehir Buluşmaları'nın 24'üncüsünde rotamız bu kez Konya'ydı. Bu şehre ne zaman gelsem pek çok kişi gibi benim de içimi tarifsiz bir huzur kaplıyor. Mevlana felsefesinin harcıyla karılmış her mabet, her yapı, bir ametist taşı gibi insanın içindeki kaygıyı, korkuyu, umutsuzluğu alıp, yerine müthiş bir dinginlik bırakıyor.
Hele o Mevlana Türbesi... İşte o da bizim demir kubbemiz. Bu uhrevi zenginliği, bağışlayıcılığı, hoşgörüyü kendine kalkan yapana ne füze ne bomba işler. Keşke içinde hırs, öfke, intikam biriktiren herkes gelip de burada ruhunu bir çitileyebilse. Bakın o zaman dünyada savaş, işgal, zulüm kalıyor mu?.. Bu nedenle en çok da dünya barışı ve Gazze'de zulüm gören insanlar için dua ettim.




ALTAY'A SEVGİ SELİ
Ama ben görmeyeli Konya sadece maneviyatıyla anılan bir şehir olmaktan çıkmış, kültür ve tarihte...