Kutsal Damacana’dan çok renkli gala

Öncelikle filmin yaratıcısı Şafak Sezer'e kocaman bir alkış. Türk Sineması'nda korku temalı absürt bir komediyi dördüncü sayısına eriştirmek öyle her babayiğidin harcı değil. Serinin dördüncü filmine imzasını koyan yapımcı Polat Yağcı'yı da cesaretinden dolayı tebrik ediyorum. Çünkü absürt komedi bıçak sırtı bir iştir. Dozu kaçırdın mı, işin adı "saçmalamak" olur. Kutsal Damacana - 4 bir kez daha formülü tutturmuş.
Film, bu türe ilgi duyanları tatmin edecek sahneler içeriyor. Beklentinizi fazla yükseltmeden salona girerseniz, sizi günlük hayatın hayhuyundan bir buçuk saatliğine kurtarıp, kafanızı dağıtmanıza vesile olabilir. Ancak filmin ilk 10 dakikasındaki Vatikan sahneleri, bu ülkede yüzyıllardır barış ve dostluk içinde beraber yaşadığımız Hristiyan dostlarımızı incitebilir, bu notu da buraya düşmek zorundayım. Ayrıca galiz küfürlü konuşmalar, filme çocuklarını götüren ebeveynleri zor durumda bırakabilir, söyleyeyim.



Şafak asıl bombaları ise...