Ölümü ucuzlatmak hayatı ucuzlatmaktır

Bizim mafyatik kahramanların (!) hayatı ise kaldığı yerden devam ediyor.
Soran yok, soruşturan yok.
Sanki o ölenler ağaç kovuğundan çıkmış...
"Peki sana ne kardeşim?" diyeceksiniz. Cevabım net: Eğer ekranlarda ölümü bu kadar ucuzlatırsanız, ucuz ölümler ülkesi olmaktan kurtulamazsınız.
Bakın gençler, sevgili çocuklar, izlediklerinize asla inanmayın. O uyuşturucu depolarının önünde, ya da mafya babasının evinin kapısında tek kurşunla öldürülen 'hayat figüranları' var ya, hah işte onlar da birer can aslında.
Onların anaları da arkalarından gözyaşı döker, ağıt yakar. Onların da gözü yaşlı dul eşleri, akşam olup da "Babam nerede anne?" diye soran bebelerine bakıp, yutkunurlar.
Onların da yarım kalmış hayalleri vardır...