Yaşasın ve yaşatılsın Cumhuriyet!

Çocukluğumdan beri bugünü merak etmiştim. Acaba Cumhuriyet 100 yaşına geldiğinde ben nerede, nasıl olacaktım? O kadar ömrüm olacak mıydı? Dahası... Cumhuriyet'in o kadar ömrü olacak mıydı?..
50'nci yılda daha ilkokul öğrencisiyken düşünmüştüm bunu. Yaşarsam, 100'üncü yılda tam 60 yaşında olacaktım.
Ne mutlu bana ki yaşadım. Yaşadıkça da anladım: Ben ve benim gibi vatan aşıkları oldukça Cumhuriyet de ilelebet payidar kalacaktır!..
Bugün ne kadar tören yapsak da bu milletin bir asırda başardıklarını anlatamayız. Zaten Cumhuriyet de sadece tören yapmakla, bayrak sallamakla, nutuk atmakla kutlanmaz. Cumhuriyet, Aziz Atatürk'ün ayak izlerine basarak, onun gösterdiği muasır medeniyetler seviyesine ne kadar yaklaştığımızı idrak ederek kutlanır.
mhuriyet'in 50'nci yılında etrafıma baktığımda beni gururlandıracak sadece Boğaziçi Köprüsü vardı. Peki ya şimdi? İstanbul'un iki yakası üç köprü ve bir tüp geçitle bir araya geldi. 1915 Çanakkale Köprüsü ve Osman Gazi Köprüsü ile birlikte yollar kısaldı, ömürler uzadı. Anayurdu duble yollarla ördük dört baştan. Otoyollar, viyadükler, tüneller, barajlarla çağ atladık. Hızlı trenlerle şehirleri birbirine yaklaştırdık....