Alınları açık, başları dik

Siz de şöyle hikayeler dinlediniz mi? Bir belediye, şehrin içinde veya şehre mücavir bir araziyi yeşil alan haline getiriyor. Böylece bahse konu arazinin istikbali karartılıyor. Tabii olarak arazi sahibinin canı sıkılıyor....

Sonra, hatırlı birisi, artık değeri düşmüş olan araziye talip oluyor. Arazi sahibi de ‘hiç yoktan iyidir’ deyip araziyi satıyor. Sonra o ‘hatırlı kişi’ belediyedeki veya bakanlıktaki ahbaplarıyla temasa geçiyor. Şehir planında değişiklik yaptırıyor. Araziyi yeşil alan statüsünden kurtarıyor. Eski sahibinin yok pahasına sattığı araziye bir süre sonra kocaman bir AVM veya dikey mimariyle upuzun bir otel inşa ediliyor. İşin sonunda anlaşılıyor ki, zavallı arazi sahibi hariç, hikayede rol alan herkesin birbiriyle ‘duygusal’ irtibatı var.

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Kleptokrasi taşkınları 22 Kasım 2024 | 171 Okunma Cezalılık algısı 18 Kasım 2024 | 209 Okunma Abdülhamit halledilmeseydi kazanır mıydık? 17 Kasım 2024 | 280 Okunma Bir Gazzeli’ye ‘Nasılsın?’ demek 15 Kasım 2024 | 112 Okunma ‘Devlet aklı’ bulunamadı 13 Kasım 2024 | 266 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar