‘Camiler dolu, yolsuzluk azgın’

"Eş’arilik, “Reopening Muslim Minds”ın (Müslüman Zihinleri Yeniden Açmak) en önemli eleştiri objesi” cümlesiyle bitirmiştim geçen pazar yazdığım yazıyı.

Hanbeliliği (ya da hl-i Hadis’i) eleştiri objesi olarak Eş’ariliğin arkasına ekleyebiliriz.

Mutezile ise kitabın başından sonuna kadar pozitif unsur.

Mustafa Akyol bu üç ekolün meselelere bakışını George F. Hourani’nin özlü tasnifini alıntılayarak tarif etmiş.

“Mutezile bilginin iki kaynağı olduğunu kabul etmiştir; ‘Vahiy ve bağımsız akıl’ Eşarilere göre formül ‘Bağımlı akılla desteklenmiş vahiy’ şeklindedir. Hanbelilere göre ise “Sadece vahiy” şeklinde.”

Bir şeyin ‘iyi’ ya da ‘kötü’ olduğuna dair bilginin kaynağı nedir öyleyse?