Kürdün de Türkün de hanesi şen olsun

Haneniz şen olsun' diye dua ederdi rahmetli dedem. Bu, bir mutluluk duasıdır.
Dışarıda iyi hallerimiz olur, güzel, dost yüzlerimiz.
Olmasa iyi ama, tatsız-tuzsuzluklarımız da olur.
Hanemiz şen olsun. Hanemizin kapısı bize açıldığı zaman, ardımızdaki soğuk rüzgar dışarıda kalsın. Evimizin yüzü bize gülsün. Evimizin ekmeği bize şifa olsun.
'Bismillah' de, gir içeri, burası senin sultanlığın, yoksulsan da, varsılsan da Allah'ın sana bahşettiği nimetlere teşekkür et.
Çok güzel değil mi böyle düşünmek?
Ve mahallemizin, sokağımızın aşina yüzleriyle sabah vakti Allah'ın selamını paylaşmak.
Neydi selam?
Esenlik. Barış.
Oğlun, kızın, sabah mektebe gitsin.
Sen, rızkının peşine düş. Helal iste.
Bugünlerde, televizyon ekranlarında Cizre'yi, Nusaybin'i, Diyarbakır'ı seyrederken... Sokaklarındaki hendeklere, evlerin duvarlarındaki kurşun yaralarına bakarken...
Yıkık caddelere, ıssız mabetlere, çocuksuz ve cıvıltısız okul bahçelerine bakarken...