Mucize veya gerçek
Gerçekti o gece. Eve giderken yollar kesilmişti. İlerleyemiyordum. Çıktım ana yollardan. Esenler’in, Bağcılar’ın ara sokaklarına saptım, kah ters yollara girdim, kah düz yollara.
Darbe oluyor. Hele bir evimi, çoluğumu çocuğumu göreyim. Sonra Allah Kerim.
Yolda önümü keser mi darbeciler? Keserlerse tanırlar mı?
Sorsalar zaten ben söylerim kim olduğumu. Kim olduğumu söylediğimde de en iyi ihtimalle alıp götürürler.
Arada telefonlar geliyor dostlardan.
“Darbeymiş. Ankara’da Meclis’i, çevik kuvveti bombalamış uçaklar.”
“Telefonunu at, kimsenin olmadığı bir yere git” diyenler bile var.
Kleptokrasi taşkınları
22 Kasım 2024 | 171 Okunma
Cezalılık algısı
18 Kasım 2024 | 209 Okunma
Abdülhamit halledilmeseydi kazanır mıydık?
17 Kasım 2024 | 280 Okunma
Bir Gazzeli’ye ‘Nasılsın?’ demek
15 Kasım 2024 | 112 Okunma
‘Devlet aklı’ bulunamadı
13 Kasım 2024 | 266 Okunma
TÜM YAZILARI